هسته انگور حاوی ترکیبات فنولیک مانند پروآنتوسیانیدینهای اولیگومریک، پروآنتوسیانیدینها، فلاوونولها و پلی فلاوان -3-اولها میباشد. رابطه مشخصی بین محتوی فنولی، پروآنتوسیانیدینی محصولات انگور و فعالیت آنتی اکسیدانی آنها وجود دارد. فلاوونوئیدهای انگور طیف اثرات وسیعی شامل اثرات آنتی اکسیدانی، گشادکننده عروق، فعالیت آنتی لیپوپروکسیدانت و آنتی پلاکتی دارند که میتوانند در پیشگیری از بیماریهای قلبی موثر باشند. پروآنتوسیانیدینهای هسته انگور میتوانند با جمع آوری رادیکالهای آزاد، پرفیوژن پس از آسیب ایسکمیک را کاهش دهد که این می تواند منجر به کاهش ریسک آریتمی قلبی شود. مصرف پروآنتوسیانیدینها از طریق مقابله با رادیکال اکسیژن آزاد و کاهش پروکسیداسیون لیپیدی و جلوگیری از آسیب DNA سلولی به طور مشخصی میزان فعالیت آنتی اکسیدانی پلاسما در انسانهای سالم را افزایش داده است. همچنین میتوانند در کاهش آسیب ناشی از دارو و مواد شیمیایی به سلولهای سالم بدن کمک کننده باشد. پروآنتوسیانیدینهای هسته انگور با مهار تکثیر سلولی و افزایش مرگ سلولهای سرطانی در جلوگیری از گسترش انواعی از سرطانها نقش دارند.
آنتی اکسیدان.
بهبود علائم نارسایی وریدی مزمن (ورم) و بهبود تونیسیته وریدها.
بهبود سلامت سیستم قلبی عروقی، پیشگیری از تصلب شرائین، پیشگیری از ایسکمی.
برای بزرگسالان، روزانه 1 قرص ترجیحاً همراه با غذا.
سردرد و سرگیجه، گلودرد و سرفه، درد شکمی و تهوع از عوارض احتمالی مصرف هسته انگور هستند.
هشدارها و احتیاطهای لازم:
از مصرف همزمان این فرآورده با فرآوردههای حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس خودداری نمایید.
در صورتی ابتلا به بیماری فشار خون بالا از مصرف همزمان این فرآورده با ویتامین ث خودداری نمایید.
در صورت استفاده همزمان با داروهای متابولیزه شونده توسط آنزیم CYP1A2 با احتیاط مصرف شود.
در صورت مصرف همزمان با داروی وارفارین با احتیاط مصرف گردد و با پزشک معالج مشورت شود.
دو هفته پیش از انجام اعمال جراحی مصرف این فرآورده را قطع نمایید.
مصرف در بارداری و شیردهی:
در مورد مصرف این فرآورده در دوران بارداری و شیردهی اطلاعات کافی در اختیار نمیباشد لذا مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمیشود.
در صورت حساسیت به ترکیبات گیاه انگور و یا هر یک از اجزاء فرمولاسیون این فرآورده از مصرف آن خودداری نمایید.