مرکز کنترل سیستم عصبی
سیستم عصبی «nervous system» که مرکز کنترل بدن انسان است از مغز و نخاع تشکیل شده است. پیام های ورودی از عضلات، اندام های غیر ارادی و حواس از طریق نورون های سیستم اعصاب محیطی به سیستم اعصاب مرکزی منتقل شده و در آنجا تقسیر می شوند.
سیگنال ها ممکن است در مغز به نواحی عملکردی جداگانه ای منتقل شوند. فرمان ها سپس برای حرکت یا تنظیمات غیر ارادی به خارج از سیستم عصبی فرستاده می شوند. سیستم اعصاب برای عملکرد کل بدن حیاتی است، به همین دلیل آسیب ها و بیماری های آن کیفیت زندگی فرد را مختل می کند.
فقط در ایالات متحده در حدود 265000 نفر به آسیب های نخاعی مبتلا هستند و هر ساله بروز 10000 آسیب جدید تخمین زده شده است. علاوه بر این، آسیب های ترومای مغز برای بیش از 1/7 میلیون نفر در هر سال اتفاق می افتد. در کمتر از 1% افراد مبتلا به SIC که پاراپلژی یا تتراپلژی را تجربه می کنند، بازسازی کامل نورولوژیک بعد از دوره کامل درمان بدست می آید. بنابراین ارائه راه حل برای بازیابی عملکرد نورولوژیک برای تمام آسیب های سیستم عصبی مورد نیاز است.
مهندسی بافت در سیستم عصبی به علت محدودیت های ذاتی و پیچیدگی بافت CNS بسیار مشکل است. به طور کلی، رویکردهای چند مولفه ای برای بازگردانی عملکرد مغز و نخاع استفاده می شود. در درجه نخست، درک تشکیل و عملکرد بافت و همچنین پاسخ های بافتی به آسیب به منظور طراحی درمان برای اصلاح آسیب های وارد شده و همچنین بیماری های CNS مورد نیاز است.
برای بسیاری از اختلالات سیستم عصبی و به منظور غلبه بر موانع فیزیکی و شیمیایی موجود در CNS، داشتن یک سازه مهندسی بافت پیچیده که شامل عوامل چندگانه فیزیکی و شیمیایی باشد مورد نیاز است.
بلوک های ساختمانی عمومی این سازه های عبارتند از : داربست های فیزیکی از زیست مواد، سلول های اگزوژن یا اندوژن و عوامل تحریکی شیمیایی، مکانیکی و الکتریکی در سازه یا در سطح آن.